carolstime

Szczerze mówiąc, byłam pewna, że ten tasiemiec stanie się moim kolejnym niedokończonym projektem. Znalazłam jednak zeszyt, w którym kilka miesięcy temu napisałam większość tego rozdziału, z nudów zabrałam się za przepisywanie - i tak to się skończyło. Przepraszam.

Fandom: SPN
Tytuł: Gdzie Lucyfer nie może (tam kobieta da radę) (4/?)
Słów: 4 701 (jeszcze raz przepraszam)
A/N: Dla przypomnienia: w ostatnim odcinku Gabriel odnalazł Becky i powiedział jej, że ma dla niej zadanie specjalne, ale musi mu obiecać, że przez tydzień nie ruszy się z hotelu, w którym się zatrzymała. Dean za to dostał Boskie wskazówki odnośnie wojny z Lucyferem, według których niezbędna była pomoc ze strony archaniołów. Dean zwrócił się z prośbą do Gabriela, ale ich spotkanie przerwał Cas, który nie przyjął dobrze tego, że Dean zataił przed nim fakt kontaktu z Bogiem.
W tym rozdziale znowu nie będzie akcji. Obiecuję, że kiedyś się pojawi. Jako któryś bohater trzecioplanowy.


( Rozdział 3 )

/Możecie spokojnie zignorować ten post. Ja tak po prostu reaguję na seriale./

Tytuł: Życie, w którym umarła
Fandom: Doctor Who
Słów: 556
A/N: Rly, nie czytajcie tego, to tylko zabijający potok angstu pomieszanego z patosem. Nikt poza mną tego nie lubi.

( Rose Tyler rozpoczęła nowe życia od umierania. )

Fandom: SPN
Tytuł: Gdzie Lucyfer nie może (tam kobieta da radę) (3/?)
Słów w tej części: 3 996 (What. The. Fuck.)

( Rozdział 2 )

Po przeczytaniu epickiego fika od ororcia (TUTAJ, ABSOLUTNIE POLECAM, BO FIK JEST CUDNY I NIEDOKOCHANY I ZASŁUGUJE NA DUŻO-DUŻO KOMENTARZY) trochę wróciła mi faza na SPNowe pisanie. Poza tym odkąd Becky pojawiła się w serialu, miałam straszną ochotę napisać coś dłuższego o niej. Poza tym, potrzebuję coś lekkiego i przyjemnego, przy czym mogę oderwać się od rzeczywistości, i coś, dzięki czemu nie zapomnę jak się składa literki.
Poza tym jakoś muszę się odwdzięczyć za tego borskiego fika.
Ten fik będzie tasiemcem, bo wiem, że jeśli chciałabym zrobić z tego jednoczęściówkę, najprawdopodobniej przerwałabym w jednej trzeciej i nigdy tego nie opublikowała.
Reszta ostrzeżeń na dole.

Fandom: SPN
Tytuł: Gdzie Lucyfer nie może (tam kobieta da radę) (1/?)
Słów w tej części: 800
Pairingi: Chuck/Becky, Dean/Castiel
A/N: Uwaga uwaga, proszę państwa, w tym fiku będzie RÓWNOUPRAWNIENIE i zarówno slash, jak i het będą na tym samym miejscu. Żadnego stopniowania.
Na tę chwilę nie ma żadnych większych ostrzeżeń, poza tym, że znajdują się tu spoilery mniej więcej do połowy piątego sezonu. Nie umiem powiedzieć od którego dokładnie miejsca będzie to AU, bo pozbierałam trochę wydarzeń z pierwszych dziesięciu (chyba) odcinków, dlatego znajomość serialu na bieżąco nie jest wymagana.
No i to chyba oczywiste, że fik ląduje w kopyta łapy Lucyfera (ororcia ). :*



( Prolog )

Po uwagę biorę tylko teksty opublikowane. Tych nieopublikowanych i niedokończonych jest tak ze dwa razy więcej...
No to jazda z tym.

Napisanych tekstów: 26
Ilość fandomów: 14 + tekst własny
Słów: 27 087

( 2009 w grafomanii Carol )

Wynik bardzo ciekawego meme u rysiaczek , które polegało na tym, że należało wybrać sobie fandom, Ryś dawała jakąś ikonkę do niego i na jej podstawie należało napisać ficka. W ciągu jednego dnia.

Moja ikonka:


Fandom: House M.D.
Tytuł: Tęsknota
Spoilery: bardzo ogólne do końcówki trzeciego sezonu i początku czwartego
Ostrzeżenia: Mm, angst again? Tak wyszło ^___^
Postacie: Cameron
Słów: 526

( Tęsknota )

Bo Carrusie są pamiętliwe i jak coś obiecują, to z reguły dotrzymują słowa.

Mema drabblowego ciąg dalszy, tym razem - tekst na życzenie Kota.

Lista zamówień dla przypomnienia:
1. Na Edmunda Pevensie dla - uwaga, uwaga - Marchwi (drabble)
2. Na Bobby'ego dla Rysiaczka (drabble)
3. Na Uriela dla Andy (ikonka)
4. Na Lunę tudzież Dolores U. tudzież Korneliusza K. (kwestia wciąż nierozstrzygnięta) dla Kota (drabble)
5. Na Niespodziankę (Wyskakującą z Wielkiego Tortu) z House M.D. dla Beaty

Słów równe sto, napisane na brzegu Morza Czarnego, inspiracja więc jest oczywista, ale mimo to chciałabym wyjaśnić tło powstania tej krótkiej historii.
Otóż któregoś popołudnia, siedząc z Mamuś na plaży, zauważyłam bawiącą się niedaleko nas dziewczynkę. Na oko miała jakieś osiem-dziesięć lat, ale nie to jest najistotniejsze. Co jest ważne, to że jak tylko ją zobaczyłam, w mojej głowie pojawiła się myśl: tak musiała wyglądać mała Luna. Dziewczynka miała blond włosy, schowane pod kolorową czapeczką, oraz błękitny strój w kwiatki. Przez chwilę zastanawiała się co ze sobą zrobić, po czym położyła się na piasku i zaczęła robić orzełka - czy anioła, jak to kto zwie - którego normalnie robi się na śniegu.
Widziałam ją potem jeszcze kilka razy, jak bawiła się z jakimiś obcymi dziećmi albo budowała zamki z piasku przy brzegu, ale chyba już na zawsze pozostanie moim wyobrażeniem o małej Lunie.


( Naszyjnik o zapachu morza )

Tak więc mamy zamówienie:
1. Na Edmunda Pevensie dla - uwaga, uwaga - Marchewy (drabble)
2. Na Bobby'ego dla Rysiaczka (drabble)
3. Na Uriela dla Andy (ikonka)
4. Na Lunę tudzież Dolores U. tudzież Korneliusza K. (kwestia wciąż nierozstrzygnięta) dla Kota (drabble)
5. Na Niespodziankę (Wyskakującą z Wielkiego Tortu) z House M.D. dla Beaty

A teraz czas na pierwsze zamówienie, na które pomysł przyszedł szybko (dlatego musiałam go spisać natychmiast, bo okazja mogłaby się nie powtórzyć).

Tytuł: Ostatnie zadanie
Fandom: Opowieści z Narnii (część bliżej nieokreślona ze względu na moją nieznajomość kanonu od drugiego tomu)
Bohater(owie): Edmund (a jakże) oraz mysz (nie Ryczypisk)
Długość: równe 100 z tytułem włącznie

Użyszkodniczkę Marchew uprasza się o nie zdefriendowanie po przeczytaniu tego tforu.


Egzamin z angielskiego na koniec szkoły średniej był ostatnim, jaki dzielił Edmunda od długo wyczekiwanej wolności.
Nauczycielka, starsza i zdecydowanie zbyt poważna kobieta, chodziła sztywno po sali i rozdawała spięte spinaczami kartki papieru, na których czarnym atramentem wypisane były pytania.
Chłopiec podpisał się u góry pierwszej strony i już miał przejść do zadań, kiedy zdał sobie sprawę, że czegoś mu brakuje.
Po chwili zastanowienia uśmiechnął się do siebie i dodał do podpisu jeszcze jedno słowo.

Gdy podniósł głowę, by spojrzeć na stary zegar, mógł przysiąc, że mysz, biegająca po małym terrarium, puściła do niego oko.